Laboratuvarımızın parazitoloji bölümünde evcil hayvanların parazitik hastalıklarının tanısı yapılmaktadır. Doğru, en uygun maliyetli ve hızlı teknikler kullanılarak, veteriner hekimlere ve hayvan sahiplerine hayvanların sağlık kalitesini artırmak için fayda sağlanmaktadır.

Bölüm hizmetlerinden bazıları

1-Dışkıda;
-Santrifüj Flotasyonla konsantre tekniği ile Kalitatif ve Kantitatif analizler
-Antijen-capture ELISA ile teşhis (Cryptosporidium, Giardia gibi)
-Direk Fekal Smearlar
2-Serumda;
– Dirofilaria Antijen testi
– Feline Toxoplama gondii IgG ve IgM
– Leishmaniasis Antikor
3-Diğer testler;
-Mikrofilari tanısında Mikrofilaryal Filtrasyon Tekniği (MFT)
-Deri parazitleri
Teşhis amaçlı gönderilebilecek örnekler: Gaita, Kan, İdrar, Tracheal lavaj, duedonal aspiratlar, deri kazıntıları, nekropsi örnekleri
Laboratuvarımızda sıklıkla teşhis ettiğimiz parazitler

Toxocara canis: Başta köpek olmak üzere tilki, kurt, çakal gibi etçil hayvanlann ince bağırsaklarında yaşayan bir nematoddur. Ovipar olan parazitin yumurtaları yuvarlaga yakın, bazen de oval formdadır. Bu parazit veteriner hekimliği açısından olduğu kadar insanlarda viseral larva migransı (iç organ larva göçü) yapmasından dolayı insan sağlığınıda yakından ilgilendirir. Bugün, çeşitli konaklarda iç organ larva göçüne neden olan pek çok helmint biliniyorsa da bu sendromdan birincil olarak sorumlu parazit Toxocara canis’tir.

Toxoplasma gondii: Toxoplasma cinsine dahil parazitik tek hücreli bir türdür. Toxoplasmoz, parazitik protozoa Toxoplasma gondii’den kaynaklanır. Kediler, Toxoplasma ile enfekte olmuş fare’nin sindirilmesi ile bu hastalığa yakalanırlar. Etken daha sonra hızla kedinin bağırsak içerisinde çoğalmaya başlayarak kedi dışkısında ookistleri salgılar. Toxoplasmik organizmaları sindiren insan veya diğer hayvanlara da enfeksiyon bulaşır.

Toxoplasma enfeksiyonlu bir kedi her zaman belirti göstermeyebilir. Başlıca belirtileri iştahsızlık, letarji, kilo kaybı, ateş ve nörolojik bozukluklardır.Hastalık büyük oranda subklinik ve asemptomatik olarak seyretmesi nedeni ile klinik tanı güçtür ve etkenin doğrudan teşhisi de pratik değildir. Bu nedenle de tanı amacıyla genellikle kolay, çabuk ve pratik olan çeşitli serolojik yöntemler kullanılmaktadır. Indirekt hemaglunitasyon testi (IHA), indirekt immunofluoresan antikor testi (IFAT), direkt aglunitasyon testi (DAT), lateks aglunitasyon testi (LAT) ve enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) de tanı amacıyla kullanılır. Laboratuvarımızda spesifitesi ve sensitivitesi en yüksek teknik olan IFAT kullanılarak kedilerde IgG ve IgM antikorları araştırılmaktadır.

Isospora sp.: Köpeklerde sıklıkla enfeksiyona neden olan ve tespit edilen etken ise Isospora canis’tir. Hastalık özellikle gelişme dönemindeki yavrularda sık görülmekle birlikte her yaşta görülebilmektir. Etkenler ince bağırsaklarda hiç bir klinik belirti göstermeden bulunabilir. Bu tür köpekler taşıyıcı olabileceklerinden düzenli olarak yapılan paraziter dışkı muayeneleri erken teşhis için faydalıdır. Kedilerde enfeksiyona neden olan ve en sık tespit edilen etken Isospora felis’ tir. Hastalık özellikle gelişme dönemindeki yavrularda sık görülmekle birlikte her yaşta görülebilmektir. Isospora’nın çoğalarak patojenite kazanması ile şekillenen hastalığın spesifik belirtisi diare (ishal)’dir. Genellikle yumuşak ve sulu kıvamda bir dışkı görülür. Ancak kimi zaman mukuslu yani sümüklü veya kanlı bir dışkıda görülebilir. Enfeksiyonun şiddetli olduğu durumlarda halsizlik, iştahsızlık, kusma, kilo kaybı ve vücut ısısında artış da görülebilen belirtilerdir.

Tedavi edilmeyen ilerlemiş vakalar ölümle sonuçlanabilir. Ölüm sebebi vücut direncinin zayıflaması, aşırı sıvı kaybı veya başka bir enfeksiyonun gelişerek vakanın şiddetini artırmasıdır.

Taenia sp.: Tenya, sığır etinden bulaşan ve Türkiye’de en yaygın olan türü Taenia saginata olarak da bilinen, ince barsakta yaşayan, yassı solucan takımının sestod familyasına ait, omurgasızlar sınıfından bir hayvan cinsidir. İnce barsakta enfeksiyona neden olur. Karın ağrısı, bağırsak boşaltımında sorunlara ve kilo kaybına sebep olabilir. En yaygın belirti olarak; yutaktaki hareketleri tükürük bezlerini uyardığı için, uykuda salya akıntısı ile ortaya çıkar.